тастан жасалған пұт

См. также в других словарях:

• тас — I Тас барақ. Тастан қалап, араларын лаймен байланыстырып жасалған барақ (үй). Құтлық қаған Бөрілі таудың отын суы мол, күнқақты қойнауының бірінен т а с б а р а қ салдырып, қаған ордасы мен өзінің қосшыларын, қызметшілерін сонда қоныстандырған… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тасошақ — I зат. Тастан жасалған ошақ. Ошақ: темірошақ, т а с о ш а қ, жерошақ және қазандық болып бөлінеді (Шаңырақ, 105). Қазан жерошаққа, үш сирақты темірошаққа және т а с о ш а қ қ а асылады да, астына от жағылады (Қ.Толыбаев, Бабадан., 248). Есік алды …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• десантқа қарсы кедергі — (Противодесантные заграждения) қарсыластың десант түсіруіне қарсы қолданылатын құрылыстар. Бұл мақсатқа өзен немесе теңіз жағалауында қадалған айқыш ұйқыш бағаналар, темірден жасалған тетраэдрлер, аппарельдер мен дуалдар, тастан жасалған… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• баспақ тас — (Тау., Қош.) тастан жасалған тұз, астық талқандайтын құрал. Б а с п а қ т а с екі жалпақ тастан құралады. Б а с п а қ т а с керекті құрал (Тау., Қош.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• астау — зат. Малға су беру үшін пайдаланатын тастан жасалған ыдыс. зат. Ағаштан ойып жасалған, ас салатын ыдыс. зат. жерг. Мал суаруға қолданылатын науа …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• ұршық бас — зат. Жіп иіруге қолданылатын ұршықтың тастан жасалған бас жағы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• дөңбек тас — (Талд., Панф.) қырманға жиналған дәнді дақылдарды бастыруға қолданылатын тастан жасалған көне құрал …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жылы үй — (Жезқ., Ұлы.) ағаштан, тастан жасалған қыста отыратын үй. Кигіз үй болмаған соң ж ы л ы ү й д е отыр. Бұяқтың колхоздары қыста ғана ж ы л ы ү й д е отырады (Жезқ., Ұлы.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• соққы — 1 (Талд., Гв.; Жамб., Шу; Көкш.: Щуч., Еңб.; Павл., Ерт.) егіс бастыратын тастан жасалған құрал. Мен өзім тиісті егінді с о қ қ ы м е н бастырдым (Талд., Гв.). Комбайыннан бұрын егінді с о қ қ ы м е н бастыратын еді (Павл., Ерт.) 2 Қ орда., Арал) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сұпылау — (Қ орда: Сыр., Жал.) топырағы шашырамау үшін қабір сыртын сылау. Бұл жердің қабірі с ұ п ы л а н д ы, үйткені қатты жел үнемі болып тұрады Қ орда., Сыр.). [Өзбекше супа биіктен салынған ірге тас (постамент) (Узб. рус. сл., 1959); ар. суффет… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ақыр — 1 (Алм.: Жам., Кег.; Талд., Гв.; Қ орда: Сыр., Жал.; Шымк., Қызылқ.; Жамб.: Св., Шу; Қарақ.) малға шөп салатын орын, астау. А қы р ғ а шөп сал, ат жесін (Алм., Кег.). Атты а қ ы р ғ а байладым (Талд., Гв.). А қ ы р шөпті тапап баспау үшін… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі